Metahausnarketa

Praktikaldia amaitu zenetik hiru aste pasatxo pasa dira eta jada emozioak pixka bat lasaitu direnez, hotzean pentsatu eta praktikaldi guztian zehar idatzitako guztia irakuri ondoren, azken hausnarketa bat egitea pentsatu dut.

Lehenengo egunetako egunkarian idatzitakotik azkenekoetan idatzitakora alde nabarmena ikusi dut, batez ere, nire ziurtasunean. Maitek lehenengo egunetik utzi zidan gelan parte hartzen baina lehenengo egunetan oso urduri joaten nintzen eta ez nekien egoera batzuen aurrean nola jokatu, zer egin, zer ez egin... Pixkanaka, ordea, irakasleak nola jokatzen zuen ikusiz ikasten joan nintzela ohartu naiz eta urduritasuna joan eta nire buruarengan konfiantza handiagoa hartuz joan nintzen. Honi esker ikasi dut hasieran nola jokatu ez nekien egoeretan nola jokatu behar den edo jokatu daitekeen. Hasieran oso zailak iruditzen zitzaizkidan gauzak egiten ikasi dut, gainera, gero eta errazago egin ditut eta honetaz konturatzean satisfazioa handia izan da.

Hasieran, ikasle guztiak berdinak iruditzen zitzaizkidan, ez bainituen ezagutzen eta ez nekien bakoitzarekin nola jokatu, denak berdin tratatzen nituen, modu berean laguntzen nien eta laguntza bera ematen nien, eta beraz, batzuei gehiegi laguntzen nien. Egun batzuk pasa ondoren, ordea, ohartu nintzen denak ez direla berdinak eta ez dutela zailtasun bera gauzak egiterako orduan, beraz, laguntza ere desberdina eman behar zaiela eta horretan saiatu nintzen, laguntza gehien behar zutenei laguntzen eta gutxiago behar zutenei bere neurrian laguntzen, egunkarietan idatzi nuen bezala, Hurbileko Garapen Zonaldean lan egiten.

Ikasleek pixkanaka ematen zituzten aurrerapausoak ikusi ahal izan nituen, harrigarria da hilabete batean ematen dituzten aurrerapausoak ikustea. Adibidez, hartzen zituzten ipuinen izenburuak idazterakoan aurrerapauso handiak ikusi nituen, hasieran batzuei asko kostaten zitzaien hau egitea eta azkeneko egunetan askoz ere azkarrago eta hobeto egin zuten denek; edo eguraldiaren lana egiterakoan, hamarrera iristeko zenbat kanika falta ziren galdetutakoan, normalean Maitek pistak eman behar izaten zizkien (bolatxoak marrazten zituen arbelean), baina azkeneko egunean, arduraduna bere iniziatiba propioz hasi zen arbelean bolatxoak marrazten, Maitek ezer ere esan baino lehen, hau pauso izugarria izan zen. Hilabete horretan eta zati batean behintzat nire laguntzari esker aurrerapausoak ematen zituztela ikusita oso pozik sentitzen nintzen, beraiekin batera ikasten bainuen nik eta nik ere aurrerapausoak ematen nituen beraiek bezalaxe, ikasleek egindakotik ikasten baitugu.

Gainera, ikasle batzuekin pazientzia handia behar dela ikasi dut eta hasieran pazientziarik ez nuela pentsatu arren, pazientzia handia behar den egoeretan konturatu naiz nik uste baino pazintzia handiagoa dudala.

Egunero gertatzen ziren egoerei buruz hausnartzeak asko balio izan dit, orduan konturatzen bainintzen egun bakoitzean ikasitakoaz, askotan gelan ez zara konturatzen, burua mila gauzetan baituzu, baina, gero, etxean lasai-lasai gertatutako guztiaz pentsatzen eta hausnartzen hasitakoan konturatzen nintzen benetan egun bakoitzean getatzen zenaz eta ikasitakoaz. Irakasleak zituen jarrerak hobeto ulertzeko ere balio izan dit honen inguruan gogoeta egiteak. Beraz, hasieran lan astuna iruditu arren, egunerokoari edo egunkariari esker, nire praktikaldiari probetxu gehiago atera diodala iruditzen zait, hausnartzeak asko lagundu didala pentsatzen dut.

Idatzitako egunkariak irakurtzean kontuatu naiz hasieran harritu ninduten gauzak, denbora pasa ahala eta gehiago hausnartu ondoren, normalak direla iruditzen zaidala. Adibidez, ingeleseko irakasleak ikasle nahiz irakasle guztiei ingelesez bakarrik hitz egiteak harritu egin ninduen, baina normala dela konturatu naiz, bestela ikasleak gutxiago saiatuko bailirateke ingelesez hitz egiten, baina horrela, ez diela ulertzen pentsatuz, gehiago saiatuko dira. Ordenagailuaren saguaren erabilerarekin ere harritu egin nintzen hasieran, baina geroago lortu beharreko helburu bat zela jakin nuen eta beraz, ez zela hain harritzekoa. Garaiak asko aldatu direla konturatu naiz, nik adin horretan ez bainuen ordenagailua erabiltzeko ideiarik ere, baina gaur egun beharrezkoa eta normala da adin honekin ordenagailuak erabiltzen jakitea.

Hala ere, gauza batzuk amaieran ere harritu ninduten, adibidez, Maitek duen inprobisatzeko eta ezusteko guztiak gaiarekin lotzeko ahalmenak. Askotan ez da guk pentsatuta daukaguna betetzen, beraz, alrternatibak eduki behar dira eta inprobisazioa oso garrantzitsua da profesio honetan, pertsonekin egiten denez lan, ezin baita ezer aurreikusi. Irakasle honek hau oso garbi du eta beti ateratzen da onik zailtasun guztietatik. Honez gain, Maitek edozein momentu eta egoera aprobetxatzen du landu beharrekoa lantzeko. Ni oraindik ez naiz hori egiteko gai ikusten, baina normala dela pentsatzen dut, oraindik ez bainaiz irakasle eta asko baitaukat ikasteko. 

Egindako ariketak ere baliogarriak izan direla iruditzen zait, hauei esker, pixka bat gehiago hausnartzeko denbora hartu baitut. Nire txikitako esperientziak gogoratzeak, haurrak hobeto ulertzen edo behintzat saiatzen lagundu dit, nik adin horietan bizitakoa gogoratuz. Baita nik bizitakoa egon naizen eskolarekin konparatuz, antzekotasunak eta desberdintasunak ikusteko ere, nahiz eta urte asko pasatu diren, nik gogoratzen nuena eta Pello Errotan bizitakoa desberdinak badira ere, gauza asko berdin egiten baikenituen guk ere. Oroitzapenen inguruko marrazkia egiterakoan, txkitan nolakoa nintzen pixka bat pentsatu behar izan nuen eta Asteasuko eskolan bost aste igaro ondoren, lau urteko gela honetako hainbat neskarekin identifikatzen naiz, badago beti amaren papera egitea gustatzen zaion neska bat eta baita abestea eta dantzatzea gustatzen zaion beste bat ere. Praktiketan egon naizen denbora horretan, honetan pentsatzen jarri ez banintz, agian ez nintzateke horretaz konuratu ere egingo.

Unibertsitatean ikasitakoaren inguruan eta praktiketan ikasten ari nintzenaz  gogoeta egiteak ere gertatzen ari zenaz gehiago ohartzen lagundu dit eta zenbat ikasten ari naizen gehiago ohartzen lagundu dit. Lan hau egin beharrik izan gabe ere lanbidea gustuko dudala ohartuko banintzateke ere, lan hau egitean konszienteagoa izan naiz zergatik dudan gustuko konturatu bainaiz.

Gainera, egoera batzuetan ohartu naiz Unibertsitatean ikasitakoak balio izan didala praktiketarako eta bertan ikasitakoa ikusi ahal izan dut nire begiekin ikasgela batean. Adibidez, Hurbileko Garapen Zonaldean lan egiten edo zerbait azaltzerako garaian haurrek dakitenetik abiatzen eta haur bakoitzaren beharretara egokitzen. Errefortzu positiboaren garrantziaz ere ohartu naiz, oso kontentu jartzen baitira gauza positiboak esanda, pertsona guztiei bezala, hauei ere gustatzen zaie ondo egin dutela entzutea. Konturatu naiz irakasleek libre dituzten ordu guztiak aprobetxatzen dituztela, Irakalse Eskolan ikasi bezala, haurren aurrekoa ez den lan asko baitago. Irakasleen arteko harremanen garrantziaz ere ohartu naiz eta aipatu behar dut eskola honetan irakasleak beti zeudela elkarrekin kontaktuan. Irakasle eta gurasoen arteko harremanen garrantziaz ere ohartu naiz, baina hau ez dut irakasleen arteko harremana bezain estua ikusi.

Hala ere, esan behar dut, gehiago ikasten dela edo behintzat modu desberdinean benetako ikasgela batean. Teoriak unibertsalak baitira eta ikasle bakoitza, ordea, desberdina da eta bakoitzak bere teoria behar duela ohartu naiz eta hori ez dugu Unibertsitatean ikasten.

Gertaera erabakigarria egin behar nuenez, haur bakoitzean pixka bat zentratu nintzen eta horri esker haur batek bakarrik jolasten zuela ohartu nintzen, bestela, agian, ikasleak ororkorrean behatuko nituen eta ez nintzen bakoitzean zentratuko, asko baitziren eta honi esker, egoerari buruz irakaslearekin hitz egin eta honen inguruan hausnartzeko aukera izan nuen. Honi esker, egoera erreal bati eman diezaiokedan soluzioari buruz hausnartu dut eta gogoeta eginez emaitza on bat lortu dezakedala konturatu naiz.

IKTen lanari esker eskolan IKTen inguruan egiten zutena behatzeko eta galdetzeko aprobetxatu dut, lan hau egin beharrik izan ez banu, agian ez nintzateke horretan pentsatzen ere jarriko eta lanari esker, honen inguruan egiten dena behatzeko eta galdetuz ikasteko aukera izan dut. Nahiz eta eskolara iritsi bezain pronto nabaritzen den, (ordenagailu asko baiatude irakasle geletan eta gela guztietan) honi esker konturatu naiz, ni egon naizen eskolan IKTak dezente erabiltzen dituztela eta nahiko integratuta daudela egunerokotasunean.

Ikastetxeko irakasle guztiekin (baina batez ere nire tutorearekin) eta ikasleekin harremana gero eta estuagoa zen eta konfiantza hartzen joan ginen. Esan beharra daukat irakasle honek bi urte daramatzala ikasle berdinekin eta hau beraien arteko harremanean nabaritzen da, elkar maite dutela ikusten da eta irakasleak une aproposak aprobetxatzen ditu beraiei afektua demostratzeko. Nik uste zati batean behintzat honi esker lortu ahal izan nuela haurren afektua eta konfiantza, haurrek ere, segituan hartu baitzuten konfiantza nirekin. Gelan segituan integratu nitzen eta lehenengo egunetan gehiago kostatzen bazitzaien ere (normala da, ez baininduten ezagutzen) gero eta lasaiago galdetzen zizkidaten niri zalantzak. Horrek poztasun handia ematen zidan, irakasle sentitzen bainintzen.

Oso tutore ona iruditu zait Maite, beti zegoen laguntzeko prest eta nire zalantza guztiak argitzen zituen. Gainera, zenbait kasutan gauzak egiteko nire iritzia eskatzen zidan eta orduan ni ere garrantzitsuagoa sentitzen nintzen eta baloratua, nik beragan nuen konfiantza berak ere nigan bazuela sentitzen bainuen. Hala ere, beti berak gidatzen zituen saioak eta hori oso normala eta egokia iruditzen zait, bera baita tutorea eta ni ikasteko bainengoen. Momenturen batean bakarrik utzi ninduen gelan, eta ondo moldatu nintzela iruditzen zait, nahiz eta hasieran pixka bat urduritu. Ez baita berdina norbait ondoan izatea bada ezpada egoeraren batean zer egin ez dakizunean (hau izan dudan abantaila handietako bat da) edo bakarrik egotea, dena zure ardura izanda.

Egun batean proposatu zidan ni bakarrik geratzea saio batean, baina ez nintzen ausartu, pisu handia iruditu zitzaidan ez baita berdina momentu batzuetan bakarrik egotea edo saio oso batean, ez nitzen kapaz ikusten, ikasle asko baitziren. Horrek bere partetik nigan konfiantza bazuela erakutsi zidan eta lan horretarako gai ikusten ninduela, hau asko eskertu nuen eta zoriontatsun handia eman zidan. Orain, denbora pixka bat pasa denean agian pixka bat damutzen naiz, aukera ezin hobea eskaini baitzidan benetan bakarrik lan hori egiteko gai ote naizen ikusteko. Baina egindakoa eginda dago eta ez dago atzera bueltarik. Egoera honetatik ere ikasi dut, ausartagoa izan beharko nuke eta horretan saiatuko naiz hemendik aurrera.

Azken hausnarketa hau egitea ere baliagarria izan da niretzat, denbora pixka bat pasa ondoren ohartzen baitzara gauza askotaz eta gehiago baloratzen dituzu gauzak, nahiz eta momentuan ere asko baloratu. Adibidez, gelan bakarrik geratzeko eman zidan aukera ez aprobetxatu izanaren akatsaz orain ohartzen naiz, momentuan beldurtu egin nintzen baina orain egin behar nuela pentsatzen dut, baina zer egingo diogu... Hurrengo praktikaldirako baliagarria izango zait hau, ematen dizkidaten aukera guztiak aprobetxatuko ditut zalantzarik gabe!

            Amaitzeko, irakurri ahal izan duzuen bezala, asko ikasi dudala iruditzen zait, bai Pello Errotan pasatako orduetan eta baita egin ditudan lanei esker ere. Beraz, oso esperienzia aberasgarria izan da niretzat eta inoiz ahaztuko ez dudana. Nire bizitzan lehenengo aldiz irakasle sentitu naiz hilabete horretan eta aukeratutako lanbidea gustuko dudala konturatu naiz honi esker. oso gustura sentitzen naiz bizi izan dudanari esker eta hau hein handi batean Maiteri eta gelako ikasle guztiei esker izan da, mila esker irakatsi didazuen guztiagatik, ez zaituztet inoiz ahaztuko!! 

IKTak Haur Hezkuntzan

              Jada pasa da aste bat praktikaldia amaitu zenetik eta jarraian, IKten inguruan Asteasuko eskolan behatu ahal izan nuena idatziko dut.

         Honezkero badakizuen bezala, lau urteko gelan egon naiz eta ikastetxe honetako Haur Hezkuntzako gela guztiak bezala txokoetan banatuta dago. Liburutegi txokoa, etxe txokoa, margotegi txokoa eta eraikuntza txokoa daude. IKTak nahiko integratuta daude eskola honetan, liburutegi txokoan bi ordenagailu baitaude. Liburutegi txokoan ez dute beti egin nahi dutena beraiek aukeratzen, batzuetan irakasleak esaten die egin beharrekoa, baina beraiek aukeratzen duten momentuetan ordenagailuetan ibiltzea aukera dezakete. Honez gain, astean ordubetez ikastetxeko ordenagailu gelara joaten dira.

            Liburutegi txokoko ordenagailuetan libreki ibil daitezkeenean ibiltzen direnez, nahi duten jolasetan ibil daitezke, hori bai, orain arte erabiltzen ikasitako jolasetan eta ikasitako gaien ingurukoetan. Ordenagailu gelara joaten direnean, batzuetan libreki ibiltzen dira eta orduan nahi duten jolasa aukera dezakete, baina lehen esan bezala, ikasitako gai eta jolasetan. Beste egun batzuetan irakasleak gidatzen du pixka bat saioa. Horrelakoetan, berak esaten duen programa eta jolasetan ibili behar dute momentu bakoitzean.

       IKTak lantzeko ikasleek ikasia dute zein karpetatan sartu behar duten ibil daitezkeen jolasak aurkitzeko eta horiez aparte ezin dute beste inon sartu. Egia esan lau urte besterik ez dituzte eta ezin zaie askoz ere gehiago menperatzea eskatu. Egun bateko egunkarian esan bezala, harrituta geratu nintzen adin honetako haurrek sagua nola erabiltzen duten ikusita. Teklak gutxiago erabiltzen dituzte, dituzten jokuak sagua erabiltzekoak baitira. Idazteko jokurenbat edo beste badute, baina oraindik ez dakitenez ondo idazten ez dute asko jolasten horietan.

            Beraiek badakite joku bakoitzean egin beharrekoa zer den, baina ez dauzkate joku guztiak buruz sistematikoki ikasita. Gainera, gelan lantzen ari diren gaien inguruko jolasak egiten dituzte, adibidez, zenbakiak ikasten ari direnez, joku bat daukate zenbakiak ordenean lotuz marrazkiak ateratzen direna. Marrazki asko daude joku horretan eta beti berdinak ez egiteko pasa ditzakete, inoiz egin gabeko batera iritsi arte. Beraz, beraien ikaskuntzan laguntzeko erabiltzen dituzte ordenagailuak, egoki erabiltzen dituzte eta ez ordenagailuak erabiltzeagatik bakarrik, ikaskuntza sortzeko helburuarekin erabiltzen dituzte, ordenagailuak erabiltzeagatik soilik ez baita ikaskuntza sortzen. Hemen duzue aipatu dudan jolasaren argazkia:

                

           Gehien erabiltzen duten hardwarea, esan dudan bezala, ordenagailua eta sagua dira. Hala ere, ez dute ordenagailua bakarrik erabiltzen, ikastetxean argazki-kamara daukate eta txangoetan eta ekintza bereziak egiten dituztenean ateratzen dituzte argazkiak irakasleek. Kurtso bukaeran CD bat egiten da argazkiekin eta guraso arduradunari ematen zaio. Argazkiak beti taldekakoak izan behar dute, inoiz ez du haur batek bakarrik irten behar. Arbela digitala ere badute erabilera anitzeko gelan, ez dira askotan joaten bertara, baina adibidez adostokian jartzeko irudiak (egunkarian azaldu nuen urriaren 27an) bertan ikusiz aukeratu zituzten. Bideoak eta musikaz lagunduriko argazkiak ere gela honetan ikusten dituzte. Gela honetan dago Haur Hezkuntzako zatian dagoen arbela digital bakarra, beraz, erabili behar dutenean gela libre dagoela ziurtatu behar dute. Hala ere, ez dute asko erabiltzen eta ez da arazorik egoten erabili nahi dutenean erabiltzeko. Lehen Hezkuntzan, berriz, ikasgela guztietan dago arbela digitala. Tutoreak arbela digitala erabiltzen du azalpen aberasgarriagoak emateko, baina baita jolas interaktiboak egiteko ere, asko gustatzen zaie ikasleei arbela digitalean jolasak egitea eta aukera izanda aprobetxatu behar da.

            Erabiltzen dituzten softwareak gehienbat programak dira, urtxintxaren unitate didaktikoko programak, bertan ipuinak entzuteko aukera dute edo ikasi dituzten gaien inguruko jolasetan ibil daitezke. Programa hauek gaiaren inguruan ikasteko erabiltzen dituzte, IKTak ikaskuntzarako erabiltzen dituzte.

          Lau urteko gelan IKTen eremuan duten dimentsioetako bat, Hardware eta software ezagupenak dira. Horretarako, ordenadorearen atalak (elementuak) eta funtzioak ezagutzea da lortu nahi dena. Haurrek ordenagailuaren atalen izenak jakin eta identifikatu beharko dituzte: teklatua, sagua, pantaila eta dorrea. Ebaluatuko dena, parte hartzea eta erantzun zuzenak esatea izango da. Bigarren dimentsioa sistema eragilearen erabilera da. Honen helburua, sistema eragilearen oinarrizko hiztegia ezagutzea da (mahaigainean dauden gauzak). Ikasleek leihoen oinarrizko elementuak ezagutu beharko dituzte eta leihoa isten jakin behar dute. Ebaluatuko dena ondorengoa izango da: ordenadorea erabili ondoren isten jakitea, erabiltzen dituzten programen ikonoak ezagutzea eta zabaltzeko klik bikoitza egiten jakitea. Hirugarren dimensioa oinarrizko programen erabilera da. Lortu nahi den trebezia, word programa erabiltzea da, dokumentuak ekoiztu, bildu eta inprimatzeko. Horretarako dokumentua zabaltzen eta isten jakin beharko dute. Ikasle bakoitzak bere izena ordenagailuan idazten badakiela ebaluatuko da.

            Gela honetako haurrek ez dute interneta erabiltzen. Irakasleek, ordea, erabiltzen dute, informazioa bilatzeko edo emaila beste ikastetxeetako irakasleekin kontaktatzeko. Gainera ikastetxeak web orri bat ere badu, bertan eskolako jaietan ateratako ikasleen argazkiak daude, edo ikastetxearen inguruko informazioa dago. Orain dela urte batzuk irakasleek ikasleen lanak ere web orrialde horretan zintzilikatzen zituzten, baina lan handia denez, jada ez dute horrelakorik egiten. Web orrialde honetan ikasleentzako jolasak ere badaude etxetik ibili nahi badute, baina ikastetxean daudenean ez dira web orrialde honetan sartzen, ez baitute interneta erabiltzen. Eskolako web orrialdearen eguneraketaren koordinazioa IKT batzordeak eramaten du aurrera. Batzorde honetan ziklo bakoitzeko irakasle bat dago eta horrek ematen die gainerako irakasleei informazioa etapako bileretan. Batzorde horrek, ordenagailu guztiak ondo dabiltzala ziurtatu, aldizkarirako lanak bildu, errepasatu eta azken ukituak eman etab. egiten ditu.

             Duela hamabost bat urte teknologia berriak erabiltzeko apustua egin zuten eskola honetan. Hortik aurrera proiektu ezberdinetan hartu dute parte: Atea, Tablet PC eta Smart arbela digitalak. Geroago Premia proiektua ezarri zenean, baliabide gehiago izan zituzten eta bidea erraztu zen. Premia proiektuaren bidez, eskola honetan dena ordenagailu bidez dago antolatuta. Proiektu hau, teknologia berriak hezkuntzan sartzeko proiektua da. Proiektu honekin hezkuntzaren beharretara eta eskaeretara egokitu nahi da, eta era berean, informazioaren teknologietan oinarritutako hezkuntza eta didaktika metodoak txertatu nahi dira. Helburu orokor moduan hiru aipa daitezke: lehena, ikasle eta irakasleen ratioa jaistea ordenagailu bakoitzeko; bigarrena, posta elektroniko pertsonalizatuak izatea ikasle eta irakasle orok; eta azkenik, ikasle guztiek Internetera sartzeko aukera izatea. Premia proiektuaren bidez, ikastetxean oinarrizko sare lokala instalatu zen, hornidura informatikoa dute, banda zabaleko konexioa hezkuntza arloko Intranet batera eta honen bidez internetera eta ekipo zaharkituak ordezkatu ziren. Hau izan zen lehenengo premia planaren helburua, bigarrenarena, ordea, hau: ikastetxeko sare lokala geletara zabaltzea, ekipamendu informatiko berria, konektibitatea hobetzea eta zerbitzuak. Honen bitartez, ordenagailu batean sartzen duzun informazioa edo dokumentuak ordenagailu guztietan ikus daitezke. Eskola 2.0 izan da Tablet PC proiektuaren jarraipena.

            Pello Errotan IKTko proiektuen helburuetako bat, ikasgeletako metodologiari laguntzea da. Lan dinamikoa, parte-hartzailea, beste ikastetxeekin lankidetzan eta sarean sustatzea eta heziketa kalitatea hobetzea dira nahi duten metodologia, horretarako IKTak baliatuz. Lau urteko gelako irakaslearen helburua, jolasen bidez markatutako helburuak lortzea da. Lehenago ere esan dudan bezala, ikastetxe honetan ez dituzte teknologia berriak erabiltzeagatik erabiltzen, ikaskuntza sortzeko erabiltzen dituzte. Metodologian asko laguntzen dute IKTak eta batez ere arbela digitala azalpenak emateko oso aberasgarria da. Baita jolas interaktiboen bidez ikasteko ere, gai baten inguruko edukia jolasaren bidez barneratzeko.

            IKTekin sormena lantzeko bideoa erabiltzen dute besteak beste. Bideoa jartzen diete gaiaren inguruan sormena irekitzen laguntzeko. Ordenagailuetan dituzten programen bidez ere sormena lantzen dute. Hiru urterekin hasten dira ikasleak ordenagailuak erabiltzen. Hasieran saguaren erabilera ikasten dute eta pixkanaka eduki gehiago sartzen dira, matematika lantzeko, marrazketa…Marrazketako programekin sormenari laguntzen diote, ordenagailuan egindako marrazkiak paperean egitea zaila baita eta saiatzen dira nola egin ditzaketen asmatzen.

            Gazteleran asko erabiltzen dute bideoa, ipuinak entzuteko besteak beste, baina tutorearekin gaiarekin lotutako bideoak ikusten dituzte. Adibidez, udazkena  gaiarekin lotuta udazkeneko argazki batzuk ikusi zituzten musikaz lagundurik. Sormena lantzea zen helburua lehentxeago esan dudan bezala. Irudietan udazkeneko koloreak ikusiz, ikasleen marrazkietan ere kolore horiek erabiltzea bultzatzeko helburuarekin. Gaian hobeto murgiltzeko eta gelan esandakoa imaginatzeaz aparte bisualki ikusteko. Irudiekin eta musikarekin disfrutatzea ere lortu nahi zen.

            Lankidetza proiektu telematiko batzuetan ere aspaldian hartzen dute parte eskola honetan, Pelutxe proiektuan Haur Hezkuntzan eta gelako blogak dituzte Lehen Hezkuntzako hirugarren zikloan. Proiektu hauekin helburu hauek lortu nahi dituzte: lan kooperatiboa, informazio trataera, ezaguera sorrera, diziplinartekoa, zehar lerroak, globalizazioa, harremanak… Ikasleek gaitasun digitala, hizkuntza komunikaziorako, ikasten ikastea, autonomia eta ekimena eta beste oinarrizko gaitasunak lortzeko bitarteko estrategikoak eskaintzen dituzte. Ni egon naizen gelako ikasleek ez dute inongo proiektu telematikotan parte hartzen, baina Haur Hezkuntzako bost urtekoek Pelutxe proiektuan hartzen dutenez parte (hauei zuzenduta baitago) hau azalduko dizuet pixka bat. Pelutxe proiektua bi eskolaren artean gauzatzen dute, Asteasuko Pello Errota eskolakoek eta Zizurkilgo Pedro Mari Otañokoek. Eskola bakoitzak pelutxe bat du eta gelako ikasleek txandaka eramaten dute etxera, eguneko arduradunak eramaten du etxera eskola honetan. Bakoitzak egun horretan pelutxearekin egin duena idazten du eguneroko batean. Orain dela urte batzuk korreo elektronikoz bidaltzen zieten pelutxearen inguruko informazioa beste eskolako ikasleei baina orain, bi eskolen artean duten blogean idazten dute zerbait noizbehinka, web 2.0ak erabiltzen ikasten ari dira, beraz. Hau da eskola honetakoen pelutxea:

         Ikasleen gurasoek badakite gelan ordenagailuak dituztela eta astean behin ordenagailu gelara joaten direla ikasleak, baina irakasleari ez dizkiote gai honen inguruko galderak planteatzen. Hala ere, irakaslea konturatzen da nork duen etxean ordenagailua eta nork erabiltzen duen eta nork ez.

            Gelako irakasleak bere kaxa online bidez egin zuen ikastaro bat. Hala ere, eskolako IKT batzordeak laguntzen die formakuntzan. Adibidez, eskolako aldizkaria publisher bidez egiten dute eta hori menperatzen ez zuten irakasleei ikastaro motz bat eman zieten, eskolaren helburuetako bat irakasleak IKTdun gaitasunetan trebatzea baita. Eskola 2.0n parte hartu behar duten tutoreek ere prestakuntza bat jasotzen dute.

            IKTen inguruan irakasleak rol positiboa du, bera baita ikasleekin ordenagailuen gelara joaten dena. Ordenagailu gelan irakaslearen rola ikasleek zailtasunak badituzte laguntzea da, adibidez batzuei saguarekin bi klik egitea kosta egiten zaie eta baita txandak errespetatuaraztea ere. Gelako tutoreak pentsatzen du gaur egun gizartean, eskolan ikasi gabe ere ikasiko dutela IKTak erabiltzen, leku guztietan aurki baitaitezke. Batzuk, ordea, ez dute aukera etxean edo eskolatik kanpo ikasteko, beraz, alde horretatik eskolan errazago ikasiko dute, etxe guztietako egoera ez baita berdina. Gainera, teknologia berriak etxean beraien kaxa erabiltzen badituzte, arriskua erabilpen desegokia da. Eskolan erabilpen egokirako prestatzen dituzte ikasleak, hori baita garrantzitsua. Garrantzitsuena ez da IKTak erabiltzea, hauen erabilpen egokirako prestatzea baizik, eta hau da eskolaren eta irakaslearen helburua.