2011ko azaroaren 17a

      Gaur ere egun berezi samarra izan dugu, neskato baten urtebetetze eguna baita. Gelara iritsi bezain laster Maitek eta nik zoriondu dugu eta Maitek muxu eman dio. Oso polita iruditu zait afektuzko keinu hori egitea, gainera, horrela garrantzitsua eta baloratua sentituko da eta horrela behar du, bere urtebetetze eguna baita.

Borobilean eseri garenean, Maitek denei galdetu die ea gogoratzen al diren gaur zein egun den eta denek gogoratu dute neskaren urtebetetze eguna dela, orduan, denek zoriondu dute. Bakoitzak kontatu beharrekoak kontatu ondoren, arduraduna bere lanak egiten hasi da. Gaurko arduraduna lotsati samarra da eta ez du oso altu hitz egiten. Gainera, askotan buruarekin keinuak eginda erantzuten du hitz eginez esan beharrean eta Maitek beti esaten dio ez duela entzun eta ozenago esateko. Beharrezkoa iruditzen zait hau egitea, lotsa galtzen ikasi behar duelako eta horrela pixkanaka-pixkanaka hasiko da altuago hitz egiten. Honi pixka bat kostatu zaio egin beharrekoak egitea, baina denen laguntzarekin egin du. Ondo iruditzen zait, ikasle batek zerbait egin ezin duenean, besteei laguntzen uztea, horrela elkarlanean ikasiko dute eta elkarri laguntzen ikastea oso garrantzitsua da.

Hizkiak ere landu ditugu abizenen bidez. Gaur z hizkia landu dugu. Hizki hau duten abizen eta izen asko daude gelan, baina gehiago aurkitu nahi zituztenez, utzi die gehiago esaten. Maitek hau ez zeukan pentsatuta, baina ondo iruditzen zait beraien beharretara egokitzea eta dena pentsatuta zuen bezala egin beharrean, ikasleak gustura ari badira horretan jarraitzea, helburua, gogoz ikastea baita. Ez dute arazorik izan hizki honekin, denek asmatu dute hots hori bazeukaten edo ez.

Ondoren, inurrien inguruan aritu gara. Inurri langileak, erregina eta gudariak, daudela azaldu die Maitek eta ondoren, margotegi txokoan inurritegia egingo dutela eta nola egingo duten azaldu die.

        Txokoetara pasa gara gero. Liburutegi txokokoek atzokoek egin zuten fitxa berdina egin dute. Gehienek arazorik gabe egin dute baina batek ez zekien nola egin. Nahiz eta askotan azaldu diodan ez zuen asmatzen eta hau azaldutako egunean, borobilean adi egon al zen galdetutakoan, ez zela adi egon aitortu du. Ematen duenez, mutil honi asko kostatzen zaio zer egin behar duen ulertzea, nahiz eta askotan azaldu ez baitu asmatzen, kontzentrazio arazoa ere izan daiteke. Fitxa egindakoan batzuk abizenak eta zenbakiak landu dituzte eta beste batzuk ipuinak kontatu dituzte. Gaur ez diegu ordenagailura joaten utzi, gero baitute horretarako ordua. Hala ere, oso gustura aritu dira. Poztekoa da landu behar dituzten gauzak gustura egitea, gehiago ikasten baita gustura ari bazara. Etxe txokoan zeudenek urtebetetze imajinarioak ospatu dituzte eta abesten aritu dira, hauek ere oso gustura ibili dira, aspertu gabe. Margotegi txokokoak inurritegia egiten hasi dira, inurria eta inurritegia margotu ondoren, nahi zutena egin zezaketen eta plastilinarekin ibili dira. Eraikuntza txokokoek ez zekiten zer egin eta Maitek geldirik ezin zutela egon esan eta puzzleak eta eraikuntzak egitera animatu ditu. Oso ondo iruditzen zait geldirik badaude esatea zerbait egin behar dutela, ezin baitute geldirik egon. Gainera, horrela zer egin dezaketen gogorarazten die eta agian ahaztuta zuten zerbaitetan jolasean hasten dira.

Ondoren, arratsaldean egingo dugun jolasaren berri eman die, abesti batekin dantza egingo dute. Hau da abestia:

AURRETIK DOANAK EGITEN DUENA

Aurretik doanak egiten duena,
aurretik doanak egiten duena,
zirkin eta oihuak eginez,
zirkin eta oihuak eginez,
neska-mutilak aurrera goaz,
neska-mutilak aurrera goaz.
Aurretik doanak egiten duena,
aurretik doanak egiten duena,
zirkin eta oihuak eginez,
zirkin eta oihuak eginez,
Aurrean dagoena atzera
bigarren dagoena aurrera.

          Nahiz eta gaur neskatoaren urtebetetze eguna izan, ez dugu bizkotxorik jan, aurrekoan ospatu baikenuen mutikoaren eta honen urtebetetzea.

            Atsedenaldiaren ondoren, ordenagailu gelara joatea tokatzen zenez, bertara joan gara binaka jarri eta ilaran. Bertan Maitek esandako jokoetan ibili dira. Lehenengo ereduak kopiatzeko jolas batean, gero, puzzleak egitekoa eta azkenik, jclic izeneko programan, serieak egiteko jolas batean. Hauek dira jolas horien argazkiak:

Gehienak oso gustura ibili dira, baina bat edo bestek aspertu egin direla esan dute. Maitek esan arte ezin zuten jolasez aldatu eta batzuentzat denbora gehiegi zen jolas berdinean ibiltzeko. Beste batzuentzat, ordea, gutxiegi zen, ez baitzieten denbora askorik ematen. Konturatu naiz alde handiak daudela ikasletik ikaslera, batzuk ariketak oso erraz egin dituzten bitartean, beste batzuei asko kostatu baitzaie. Hala ere, Maite eta nire laguntzarekin, uste dut gehienek ulertu dutela jolas bakoitzean egin beharrekoa. Konturatu naiz ez dela erraza jolas batzuk esplikatzea, gainera, batzuei nahiz eta behin eta berriz esan, alferrik zen, ez zuten ulertzen, nahiz eta baietz esan. Momentu horietan ez naiz ondo sentitu, ez baita gustagarria gauza bat azaltzea eta ez dizutela ulertzen konturatu arren ez jakitea nola esplika dezakezun uler diezazuen. Ordenagailuetan binaka egoten direnez, Maitek elkarri laguntzeko esaten die, beraien txanda ez bada ere adi egoteko eta laguntzeko. Hau oso ondo iruditzen zait, elkarri laguntzen ikasi beharra baitaukate eta horrela, gainera adi egongo dira saio guztian.

            Gero, gelara itzuli gara eta olerki eta abesti batzuk abestu ditugu, urtxintxak oihanian eta aurretik doanak egiten duena besteak beste. Ahokorapilo bat ere irakurri die, z hizkia oinarri zuena eta beraiek ere saiatu dira esaten, nahiz eta ez duten lortu. Egokia da, egunean landu duten hizkiarekin lotzea. Ondoren, ilaran jarri eta bazkaltzera joan dira.

Arratsaldean musika eta ingelesa tokatzen zitzaien baina musikako irakasleak irteera zuenez, ez dute musikarik izan. Lehenengo, tertulia pixka bat egin dugu borobilean eserita, arduradunari galderak egin dizkio Maitek eta guztiek hartu dute parte. Ondo iruditu zait gaurko arduradunari zuzenean galderak egitea, lotsatia eta isila baita eta horrela denekin hitz egitera ohituko da eta pixkanaka gero eta gutxiago lotsatuko da. Gainera, ikasle batek kopeta gorritua zuen eta Maitek zer gertatu den galdetu dio. Berak ez dela ezer gertatu esan du, baina gelakideek kolpea hartu duela esan dute. Maite denaz ohartu eta denaz konturatzen da, hau mirestekoa iruditzen zait. Arduradunak bere bazkaria idatzi du arbelean eta hilabeteen inguruko jolas bat (hilabete bakoitzean urteak egiten zituztenak altxatuz hilabeteak ikasteko helburuarekin) egin ondoren, gaur urteak egin dituen neskatoari marrazkia egin diote.

Gero, ingelesa izan dute eta bitartean Maiterekin eskolari eta ikasleei buruz hitz egiteko aprobetxatu dut.

Etxera joan aurretik minutu batzuk falta zirenez, aurreko batean egin genuen joko bat egin dugu, gometxena. Bakoitzak gometx bat zeukan kopetan itsatsita eta bere berdina zuten taldekideak aurkitu behar zituen. Maitek apropos neska bati bakarrik jarri dio gometx mota bat. Hau, taldekiderik bilatzen ez zuela ikusitakoan pixka bat larritu da baina ez gehiegi. Jolas honen bidez, haurrei ulertarazi nahi zien, jolasetan bakarrik geratzea inori ez zaiola gustatzen, eta beraz, ez dela inor baztertu behar. Oso ondo iruditzen zait horrelako gauzak jolasen bidez erakustea, teorian esanda baino hobeto ulertzen baitute normalean adin honetako haurrek. Hala ere, Maiteren sentsazioa helburua ez dela bete izan da, berriro errepikatu nahi baitzuten jolasa. Batzuei, bakarrik geratu dena protagonista sentitu dela iruditu zaie  dirudienez eta beraiek ere horrela izan nahi zuten. Gero, goizean ikasitako abestia abestu eta dantzatu dugu. Nik uste baino gehiago lotsatu dira batzuk aurrean jartzea tokatu zaienean, baina beste batzuk animatu dira eta oso ondo pasa dute.

Amaitu da osteguna eta bihar amaituko da laugarren astea, zeinen azkaar!!