Gero, arduradunaren lanak egin ditu gaurko arduradunak. Erraz egin ditu, baina beti bezala, eguraldiarekin arazoa izan dute, ez dute asmatu zenbat kanika falta ziren handia sartzeko. Ondoren, arduradunaren abizena oinarritzat hartuz M hizkia landu dugu. Ondo asmatu dute nork duen eta nork ez, baina eme deitu beharrean ma deitzen diote. Maitek esan die ma M eta A dela, M bakarrik eme esaten dela, batzuk ulertu dute, baina beste batzuk ez. Hau normala da, aurten hasi baitira hizkiak lantzen.
Gero, gaiaren ipuinaren zatien antzerkitxoak egin dituzte binaka. Hasierako antzerkitxoak gogoz entzun dituzte denek, baina asko direnez, bukaerakoetarako aspertu egin dira. Maitek esan die beraiena besteek adi entzun duten bezala, falta direnena ere erne entzuteko, baina normala da hainbeste aldiz berdina entzuten aspertzea. Esan behar dut, bi ikaslek ez dutela egin, ez baitzuten nahi. Gainera, hauetako batek berak ez duela oraindik egin eta egin nahi duela esan du, baina gero erdira atera denean ez zuela egin nahi esan du. Maitek esan dio egin nahi zuela esan duela, baina ez du egitera behartu. Ondo iruditzen zait ez behartzea, denak ez baitira berdinak eta batzuk besteak baino lotsatiagoak dira. Hala ere, harritu nauena, egin nahi duela esan duela da. Atzo ere berdina pasatu zitzaion tximeleta mendian dantza egiterakoan, erlea izan nahi zuen, baina gero ez zuela izan nahi esan zuen. Ez dakit zer pasatzen zaion egun hauetan, lehen ez baitzen horrelakoa.
Txokoen garaia iritsi da ondoren. Liburutegi txokokoak oso langile ibili dira. Gainera, talde honetan alfer samarrak diren bi ikasle daude baina gaur egin beharreko lan guztiak egin dituzte. Oso gustura sentitu naiz beraiek ere egindako lanarekin gustura ikusi ditudanean. Hala ere, esan behar dut, beraien gainean egon behar izan dudala egin zezaten, baina pixka bat animatuta egin dituzte lanak. Besteek hauek baino lehenago amaitu dituztenez, tximeleta mendian antzerkia egiteko maskarak margotu dituzte. Gero zenbakiak lantzen aritu dira. Hemen duzue zenbakiak lantzeko egiten duten fitxaren argazki bat:
Etxe txokokoak gustura ibili dira jolasean, gaur ere, lehengoan esan nuen mutila printzesaz jantzi da eta gustura ibili da. Baina momentu batean aspertuta zeudenez, Maitek ea inurritegian jartzeko inurri gehiago margotuko al zituzten galdetu eta baietz esan dutenez, inurriak margotu dituzte.
Eraikuntza txokokoak puzzleak eta eraikuntzak egin dituzte. Badaude segidak asmatu behar diren puzzle moduko batzuk (adibidez, ume bat agertzen da igerilekura salto egiten eta lehenengo burua sartuta, gero oinak bakarrik ikusten direla… jarri behar dira, nola den segida asmatu behar da) eta ikasle batek ez zekien segida batzuk nola ziren, nik pista batzuk eman eta berehala egin ditu, eta ondo gainera. Oso gustura geratu da ondo egin duela esandakoan.
Margotegi txokokoek karpetak amaitu dituzte, begira zeinen politak geratu diren:
Hau amaitu dutenean, tenperekin marrazkiak egin dituzte.
Atsedenaldia eta gero, ordenagailu gelara joatea tokatzen zen, baina makiltxoekin, hostoekin, plastilinarekin eta paper mota desberdinekin udazkena egin dute. Begira batek nola egin duen:
Goizean Maitek galdetu die ea zer nahiago zuten, udazkena egin edo ordenagailu gelara joan eta gehiengoak hau egitea nahiago zuenez, ez gara ordenagailu gelara joan. Gustura aritu dira eta batzuen imajinazioa besteena baino handiagoa dela konturatu naiz. Maitek pistak eman dizkie, nola egin zezaketen jakiteko, eta gehiengoek berak esan bezala egin dute. Hala ere, nik beraien ideiak erabiliko zituztela pentsatzen nuen ikasle batzuk, ez dute ideia propiorik erabili. Honekin konturatu naiz, ezin dela ezer aurreikusi lanbide honetan, pertsonekin egiten baita lan eta oso zaila da egingo dutena asmatzea. Gutxien espero duzunak izan dezake imajinazio handiena.
Amaitzeko tripero abestu dute. Abesti hau berria da eta zaila egin zaie, baina bigarren aldiz abestu dugunerako batzuk ikasi dute. Gero, txandaka abesteko esan die talde bakoitzari. Konturatu naiz, nahiz eta talde osoa abesten ari direnean oso ozen abestu, talde txikitan abesteko esandakoan lotsatu egiten direla eta ez dutela hain ozen abesten. Normala da, abestia ez baitute ondo ezagutzen eta inseguru sentitzea ez da harritzekoa. Hau da abestia:
TRIPERO (begiratu goear)
Tripero, tripero, tripa bero-bero.
Goserik hiltzerik ez dugu espero. (Bis)
Basotik ibili naiz perretxiko bila,
sukalde lan hauetan ez naiz oso abila.
Haurrak eta intxaurrak, alditan gaztainak,
sutan erretzen jarriko dugu danbolina.
Tripero, tripero, tripa bero-bero.
Goserik hiltzerik ez dugu espero. (Bis)
Arratsaldean musika eta ingelesa zituzten. Bitartean ateratako argazkiak pasa ditugu ordenagailura eta Maitek bost urtekoen tutorearekin bilera izan du euskararen egunean egin behar dutena ondo antolatzeko. Beste egunen batean ere esan dudan bezala, ez dute tarterik desprobetxatzen.
Etxera joan aurretik geratzen zen ordu erditxoan, bost urtekoekin batera euskararen egunean egingo dutena entseatu dute. Atzo abestiaren letra jarri nuen eta gaur abestia jartzen dizuet entzun dezazuen:
Gaur atzo baino hobeto atera da, baina hala ere, batzuk oraindik ez dakite zer egin behar duten. Lau urtekoen eta bost urtekoen artean alde handia dago, bost urtekoek ondo egiten dute egin beharrekoa eta lauekoak, berriz, oraindik nahastu egiten dira. Irakasleek nahita jarri dituzte lau eta bost urtekoak nahastuta, bikote bakoitzean lau urteko bat eta bost urteko bat daude, beraz, bostekoek gidatzen dute laukoa. Hau oso ondo iruditzen zait, alde handiak baitaude eta horrela elkarlanean ikasiko dute, batak besteari zer egin behar duen esanez eta elkarri lagunduz. Ondoren, etxerako prestatu eta etxera joan gara.
Eta bihar ostirala, ez dut astea amaitzerik nahi!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario