2011ko azaroaren 23a

Asteazkena hasteko, bakoitzak kontatu beharrekoa kontatu du eta arduradunak egin beharreko lanak egin ditu. Gaur arduradunak oso ondo egin du egin beharrekoa, baina bi ikasle adi ez zeudenez lekuz aldatu ditu Maitek. Orduan, bat negarrez hasi da eta Maitek lasaitzeko kanpora ateratzeko esan dio. Handik pixka batera lasaituta sartu da Maiterekin batera. Ondo iruditu zait lekuz aldatzea, bi hauek ez baitira erne egoten eta gainera zeuden lekuan egonda ez zuten ezer ere ikusten. Negarra egin duenak askotan egiten du eta ondo iruditzen zait lasaitzera kanpora ateratzeko esatea, bestela gelan egiten ari garena mozten baitu. Kanpora aterata, besteek egiten ari zirenarekin jarrai dezakete.

Ondoren, arduradunaren abizena arbelean idatzi du eta gaur D hizkia ikasi dugu. Gehienek asmatu dute beraien izenak edo abizenak baduen hizki hau, baina batzuk nahastu dira. Maitek esan didanez, gelan Maddi izeneko neska bat dagoenez, D-k duen soinua izen honetan egiten den bera dela uste dute, horregatik nahasten dute. Baina Maitek esan dienean ez dela Maddik duen soinu berdina, Maddik bi D baititu, ulertu dute. Gelan ez daudenez D daukaten abizen asko, batzuk esan dituzte eta ulertu dutela nabaritu dut. Normala da nahastea, ikasten ari baitira eta gainera, gelakoaren izenarekin nahastea normala da, hizki guztiek gelakoen izenetan oinarrituz ikasten baitituzte. Gero ahorcadoan jolastu dugu beste abizen batekin. Oraindik ez dute estrategiak erabiltzen ikasi, lehengo eguneko berak bakarrik begiratu du txarteltxoetan eta abizen hori duena ere ez da konturatu bere abizena zegoela idatzita. Nahiz eta Maitek esan hor begiratu behar dutela gehienek ez dute begiratzen, hor nabaritzen da denak ez direla berdinak eta batzuei gehiago kostatzen zaiela. Gainera batzuk ez dira erne egoten, esandako hizkiak errepikatzen baitituzte eta batzuk beti hizki berdina esaten dute. Iruditzen zait, batzuk ez dutela ulertzen nola jokatu dezaketen asmatzeko, esateagatik esaten dituzte hizkiak, estrategia falta nabaritzen da.

Ondoren, inurritegian hostoak eta makilatxoak itsatsi ditugu denen artean, oso polita geratzen ari da, baina oraindik inurriak itsastea falta da, ni nagoen bitartean amaitzen badute, jarriko dut emen irudi bat denek ikus dezazuen.

Gero txokoetara pasa gara. Liburutegi txokoan ikasle gutxi zeuden gaur, beraz, ondo aritu dira lanean. Besteek egindako fitxak egin dituzte eta gero izenak, abizenak eta zenbakiak landu dituzte. Harrigarria iruditzen zait, landu behar dituzten gauzak egin nahi izatea baina beraientzat hori oso ona da, gustura ikasten baitute eta hau behartuta ikastea baino hobea da. Gainera, ondo egiten dutenean esaten bazaie, oraindik gusturago egiten dute.

Margotegi txokokoek inurriak margotu eta karpeta amaitu dute, erraz egin dute eta oso polita geratu zaie, ea biar ateratzen diodan argazkia bati hemen jartzeko.

Eraikuntza txokokoek eraikuntza handiak egin dituzte eta puzzleak ere bai, oso gustura aritu dira. Gainera, gaur denak batera ibili dira eta elkarlanean aritu direla ikusi dut, honetan ikasi beharra daukate eta beraien kabuz hastea pauso garrantzitsua da.

Etxe txokokoak aita eta amatan ibili dira, nahiz eta hasieran arazorenbat izan duten, gero oso ondo konpondu dira eta gustura ibili dira elkarrekin jolasean.

Atsedenaldiaren ondoren, tximeleta mendian abestiaren antzerkitxoa entseatu dugu bost urtekoekin batera. Hau da abestiaren letra:

TXIMELETA MENDIAN

Tximeleta mendian

lore baten gainean,

hegoak geldi zeuzkan

gaixoturik zegoan.

Tximeleta bakarrik,

tximeleta tristerik.

Nork nahi luke sendatu

tximeletatxo hori?

Tximeleta mendian…

Lorez lore hor dabil

burrun-burrun erlea.

Ikusiko ote du

tximeleta gaixoa?

Tximeleta mendian…

Erleak ikusirik

tximeleta gaixorik,

“nik sendatuko zaitut”

dio tximeletari.

Tximeleta mendian...

Erlea badijoa

bere erlategira,

tximeletatxoarentzat

eztia ekartzera.

Tximeleta mendian…

Etorri zen erlea

ezti goxoz betea,

ezti hartatik jaten

tximeleta hasi zen.

Tximeleta mendian…

Bi hegotxoak laster

hasi ziren mugitzen.

Erleak tximeleta

eztiz sendatu zuen.

Tximeleta mendian

lore baten gainean.

Poz-pozik esan zion:

“mila esker erlea”.

Nahiko ondo atera da lehenengo aldia izateko, baina batzuk ez zekiten zer egin behar zuten eta nahastu dira.

 Gelara bueltatu garenean, nor ez zegoen gustura bera zen pertsonaiarekin galdetu die Maitek eta aldaketak egin ditu. Aldaketak egindakoan gustura geratu dira gehienak. Ondo iruditu zait aldatzeko aukera ematea, aukeratu zutenean ez baitzekiten pertsonaia bakoitzak egin behar zuena eta gainera, adibidez tximeleta batek erlea eta erle batek tximeleta izan nahi badu, posible da aldaketa egitea. Ondoren abesti batzuk abestu ditugu.

Arratsaldean salto gelara joan gara. Beti bezala, oinetakoak kendu eta borobilean eseri gara arauak gogorarazteko eta ondo pasatzeko zer egingo duten esateko. Arauak ezin dela minik hartu, ezta eman ere eta ezin dela besteek egindakoa puskatu dira. Badakizkite, baina batzuetan apurtzen dituzte, normalean nahi gabe. Ondo pasatzeko zer egingo duten ghaldetutakoan ikasle batek ez zekiela esan du. Denek erantzun ondoren, berriro galdetu dio eta oraindik ez zekiela esan du. Baina aparrezko blokeez egindako pareta apurtu ondoren jolasa hasi denean, zuzenean joan da altura batera eta kamioi gidaria izango balitz bezala eseri da. Beraz, pentsatua zuen, baina ez dakit zergatik ez duen esan, ez zekielako nola adierazi egingo zuena, lotsagatik edo ez dakit zergatik. Haur honek dena egina ematea nahi izaten du eta ez da batere langilea, baina ez dut uste alferkeriagatik geldituko zenik ezer esan gabe. Gainera, besteetan esaten du, oso harrituta geratu naiz.

Hasieran ezin dituztenez zapiak eta joku sinbolikorako gauzak hartu, denak motoren ibili dira, baina Maitek baimena eman dienean aldaketa izugarria izan da. Mutilak besterik ez ziren jolas motorean jolasten ari, neska guztiak jolas sinbolikora pasa dira eta mutil batzuk ere bai. Hau arraroa da, neskarenbat egoten baita beti motorean. Normalean jolas motorean ibiltzen den neska gaixorik dago, beraz, neska guztiak jolas sinbolikoan zebiltzan.

Saioaren erdi aldera aldaketa bat egon da. Bi mutiko superheroiarena egiten hasi dira zapiak kapa moduan jarrita eta hau ikusi ondoren, ia gela osoak jarri du zapia kapa moduan eta superheroiak bihurtu dira. Harritu egin naiz hau ikusita, normalean ez baitira hainbeste ikasle jolas berean ibltzen, baina ematen duenez, hau gustatu zaie. Gainera, hasieran jarri dutenei Maitek argazkia atera die, beraz, horregatik ere izan zitekeen, argazkia ateratzeagatik, baina hala ere, oso gustura ibili dira. Bi ikasle izan ezik, beste guztiak bihurtu dira superheroiak, Maitek esan didanez, hauek oso gutxitan ibiltzen dira jolas motorean, nahiago dute sinbolikoa eta egia da, nik ere ez ditut inoiz jolas motorean ikusi.

Harritu nauen beste gauza bat, neska bat beti mutilekin ibiltzen dela izan da. Normalean denak nahasturik ibiltzen dira edo mutil batzuk neskarik gabe ere bai, baina gaur, neska hau bakarrik zebilen mutil batzuekin. Maitek esan didanez hobeto moldatzen da mutil artean, ez da askotan jolasten neskekin.

Beste neska batzuk lasai-lasai ikusi ditut deskantsatzen, atentzioa deitu dit, gela honetan normalean ez baita inor geldirik egoten, baina ez dira denbora luzez egon, deskantsatzen ariko ziren. Hau ere behartrezkoa da, asko nekatzen baitira.

Maitek norbait geldirik ikusten badu, beti galdetzen die ea zertan dabiltzan, edo zer diren eta horrela jolasean jarraitzeko pistak ematen dizkie. Gelan gertatzen den guztiaz ohartzen da eta hau oso garrantzitsua da nahiz eta oso zaila izan.

Gaur ere haserre batzuk izan dira, denak nahi gabe elkarri min emateagatik. Harritzekoa da, baina gaur ez da materialengatik haserrerik sortu, hau poztekoa da, behintzat zerbait ikasten ari dira. Baina oraindik ez dute kontuz ibiltzen ikasi, saltoak egiterakoan ez dute behean norbait dagoen begiratzen eta min egiten diote elkarri. Nahiz eta behin eta berriz esan, hurrengorako ahaztu egiten zaie. Hau ikasi beharra daukate, oso arriskutsua baita.

Nekatuta amaitu dute asteazkena ikasleek, ea osteguna lasaiagoa den!